خود را به سمت بالا کشیدن و ایستادن دو نقطه عطف جالب و مهیج برای نوزادان است. ایستادن نوزادان معمولاً مقدمه‌ای برای گشت زدن و راه رفتن است و به این معنی که کودک شما تحرک بیشتری دارد. مطابق نمودار نقطه عطف ارزیابی دنور دوم، نوزادان معمولاً می‌توانند:
- بین ۶ تا ۸ ماهگی با گرفتن اجسام باستند.
- بین ۸ تا ۱۰ ماه خود را برای حالت ایستاده بکشند.
- بین ۹ تا ۱۱ ماه حدود ۲ ثانیه بایستند.
- بین ۱۱ تا ۱۴ ماه به تنهایی بایستند.
همه نوزادان این نقاط عطف را برآورده نمی‌کنند. این اعداد زمانی در نظر گرفته شده که ۲۵-۹۰ درصد از نوزادان می‌توانند در جای خود بایستند، یا در حالت ایستاده یا مستقل و غیره قرار بگیرند. بنابراین، ایستادن حدود ۱۰ درصد از کودکان نوپا اندکی بیشتر طول می‌کشد و در نهایت چند هفته یا چند ماه بعد از آن نقطه عطف را برآورده می‌کنند.
تاخیر در ایستادن نوزادان
چرا کودک شما هنوز نمی‌ایستد؟ به خصوص اگر فرزند شما کمی دیرتر از حد معمول با نقاط عطف توسعه روبه‌رو شود، در این صورت ممکن است او نیز به زمان بیشتری نیاز داشته باشد.
برخی از شرایط پزشکی که ممکن است باعث تاخیر در ایستادن نوزادان یا راه رفتن کودک شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فلج مغزی
- مشکلات ارتوپدی مادرزادی
- سندرم داون
- دیستروفی عضلانی
تا ۱۸ ماه، پزشک متخصص اطفال باید اطمینان حاصل کند که کودک نوپای شما می‌تواند “به‌طور مستقل بنشیند، بایستد و راه برود.” اگر در مورد اینکه کودک شما به موقع در موقعیت ایستاده قرار نگرفته یا دیر راه افتاده نگرانی دارید، با متخصصان اطفال صحبت کنید. همچنین مراجعه به خدمات مداخله اولیه کودک (ECI) یا متخصص رشد را در دستور کارتان قرار دهید.
بیشتر بدانید :
هر آنچه که باید در مورد ایستادن بدانید
علاوه بر این نکات، موارد دیگری که باید درباره ایستادن بدانید شامل موارد زیر است:
- اکثر نوزادان جوانتر قادرند از ۲ تا ۴ ماه در پاها حمایت و وزن را تحمل کنند. اما این باعث نمی‌شود که آن‌ها ساق قوس دار یا پا پرانتزی داشته باشند.
- بیشتر کودکان نوپا می‌توانند بین ۱۳ تا ۱۷ ماه به سمت عقب راه بروند.
- اکثر کودکان نوپا در ۱۴ ماهگی شروع به دویدن و قدم زدن می‌کنند.
- کودکان نوپای مبتلا به دیسپلازی مفصل ران شناخته نشده، می‌توانند بایستند. آن‌ها یاد می‌گیرند که به صورت اردکی یا لنگان راه بروند.
